واقعا آدم چطوری میتونه به بلوغ فکری برسه؟
درست لحظه ای مغرور میشی و فکر میکنی چقدر آدمِ بلدی هستی،
جهان هستی توی موقعیتی قرارت میده که بفهمی
هنوز چقدر نسبت به مسائل ناآگاهی،
حتی نسبت به خودت درک و آگاهی نداری
واقعا آیا مطالعه به تنهایی کافیست؟
آیا محیط و تجربه های روزانه کافیست؟
بنظرم مطالعه یعنی ذخیره اطلاعات،
اما چگونه باید بفهمیم که این اطلاعات رو در جای درست بکار ببریم؟
